Tryptyk - obrazy o kobiecości

Spektakl składa się z trzech niezależnych, ale wzajemnie dopełniających się obrazów, eksplorujących intymność oraz fizyczność kobiecego ciała. Spektakl bada temat kobiecości. Aktorki-tancerki wcielając się na przestrzeni całego widowiska w wiele różnych kreacji, budując na scenie różne sytuacje – starają się przyjrzeć zastanym sposobom pojmowania tego hasła oraz związanym z nim schematom i stereotypom. Pierwsza część inspirowana jest postacią Lawinii z szekspirowskiego „Tytusa Andronikusa”. Studium tej postaci stało się punktem wyjścia do opowiadania o kobiecym ciele. Ciele w tym wypadku skrzywdzonym, okaleczonym, zdeformowanym, zhańbionym. Ciele, które przeżywa i nosi w sobie traumę. Ciele, które nie wie już kim/czym jest i jako autonomiczny byt bada swoją nową tożsamość.
Druga część to z kolei próba odpowiedzi na pytanie dotyczące piękna kobiecego ciała. Jego walorów estetycznych, seksualnych, mających cieszyć oko – zazwyczaj męskie. Próbując zerwać ze stereotypowym wizerunkiem kobiecego ciała, aktorki - tancerki kreują alternatywne wyobrażenie, poszukując formy buntu przeciwko dyktowanemu kulturowo obliczu kobiecości.
Ostatni obraz to odwołanie do najważniejszej roli społecznej z jaką utożsamiana jest kobieta – matki rodzicielki. Głównym impulsem do powstania tej części była i jest zaostrzona polityka prowadzona przez polski rząd wobec praw kobiet. Uprzedmiotowienie kobiet polegające na sprowadzeniu ich do funkcji rozrodczej.